Zondag, 19 juni 2022, Holyhead Noord-Wales.

Daar is altijd wel ergens een zwart schaap...

Deze morgen waren we vrij vroeg op, het moet zo rond half zeven geweest zijn. Tegen alle verwachtingen in priemde de zon al door de wolken. Het was 11 graden, niet echt warm maar daar hebben we kleren voor.

Het was stil op de eerste verdieping van ons hotel/appartement. De jonge dame, van Aziatische afkomst dachten we, was nergens te bespeuren. 

Ze had ons de avond voordien overstelpt met informatie over de beveiliging van de voordeur, over het aan- en uitzetten van de projector voor Netflix, over de airco, over de werking van de douchekraam, over dat ik beter niet mijn natte handschoenen in de droogtrommel zou steken, of dan juist weer wel, over … van alles en nog wat. Veel meer dan onze vermoeide hoofden op dat ogenblik konden vatten. 

Vandaar dat we niet (meer) wisten hoe we de kamer en vooral de voordeur moesten afsluiten. Na een aantal vergeefse probeersels hoe de klink te draaien, lukte het. En intussen had Jos een “potteke” gevonden met het opschrift “Keys here please”.

Ongebruikelijk voor ons doen, gingen we op pad met een lege maag. Geen nood, we vinden wel een Bakery of een B&B waar we kunnen ontbijten. Maar het is zondag, en net zoals bij onze Noorderburen zijn blijkbaar ook hier de meeste horecazaken gesloten.

Toen we bijna in Aberystwyth waren, een mooi kuststadje zo’n 100 km verderop, vonden we nabij een tankstation een kleine superette. De koffie en de boterhammen met ei en Welshe Ham smaakten zoals ze moesten smaken.

Alhoewel de wolken dreigend aanwezig waren, bleef de regen achterwege en het werd zelfs 16 graden en meer. Ook de wegen waren opgedroogd, wat het rijplezier ten goede kwam.

Prachtige landschappen gleden aan onze ogen voorbij. De glooiende landerijen van gisteren hadden plaats gemaakt voor hogere heuvels en de weilanden waren meer en meer bebost.

Schapen graasden tegen de groene heuvelruggen en lagen als witte stippen verspreid over het landschap. Heel soms ook wel een zwart schaap, maar die komen in de beste families voor, toch?

We rijden van dorpje naar dorpje met namen die bijna enkel bestaan uit medeklinkers, en die alleen kunnen uitgesproken worden de de plaatselijke Welshe bevolking.

Onderweg, verscholen achter een rij bomen, vonden we iets na de middag, een eetgelegenheid waar ik, als aanvulling bij de Welsche ham, een wrapp met kip en zoete chilisaus at. Jos hield het simpel en bestelde een frisdrank.

We maakten van de plaatselijke wifi gebruik om een kamer te boeken voor de nacht, en tevens om de Ferry naar Dublin te reserveren. 

Morgen middag zetten we voet aan wal op Ierse bodem, tenminste als de wind niet feller wordt, want nu al slaan de golven over de kademuur hier in Holyhead.

We hebben ontbijt aan boord besteld, hopelijk kunnen we het meenemen tot in Ierland. ;-)

We slapen in een klein pensionnetje met de naam “Witchingham B&B”  heel dicht bij de ferry-terminal van Stena Lines.

Hyd y nisaf ( Welshe voor tot de volgende keer)

Herman