Dinsdag 21 juni 2022, Valentia Island Ierland.

Is het een dolfijn of een walvis…

Jos vertelde me dat er vannacht een stevig kraaiengevecht heeft plaats gehad op de parking bij onze motoren. Omdat ik niets gehoord had, dacht ik dat hij misschien aan het dromen was geweest. Maar nee, echt, het kadaver van die vogel lag daar op het asfalt. Zo dood als een pi… nee, kraai.

Aan de ontbijttafel maakten we kennis met twee Zuid-Afrikaanse toeristen, moeder en dochter. Spreken jullie Afrikaans vroegen we benieuwd. Ja, zeiden ze, maar Duits is onze moedertaal. Blijkbaar zijn er in Zuid-Afrika verscheidene Duitstalige enclaves. Desalniettemin, behoort het Duits niet tot de 11 officiele talen van dat land, althans dat vertelde Mijnheer Goegel me.

Ons eerste doel van de dag is een bezoek brengen aan de vermaarde “Cliffs of Moher”, een acht kilometer lange klifformatie aan de Ierse westkust. Het weer was echter kwakkelachtig, het regende wel niet maar er hing redelijk wat mist.

Bij onze aankomst aldaar zei de jongeman in het inkomhokje op de parking, dat de kliffen volledig in de mist gehuld zijn, en dat er behalve de tentoonstelling en een kleine diashow niet veel te beleven valt.

We wilden het er toch maar op wagen, en kochtten elk een ticket voor 10 euro. Maar met 20 procent korting, omdat we studenten waren, weliswaar reeds afgestudeerden.

De vele trappen ernaar toe lieten mijn hart nog eens bonzen. Heel vroeger gebeurde dat ook al een keer, maar dan voor heel iets anders ;-).

Het viel wel mee daarboven, de mist was grotendeels opgetrokken, en het zicht was redelijk te doen. Benieuwd of de foto’s aanvaarbaar zullen zijn.

Bij toeval merkte een Nederlandse dame dat er beneden in de zee, niet zo ver van de rotsen, het water opschuimde en er af en toe een rugvin boven kwam. Een dolfijn of een walvis, het was te ver om het onderscheid te kunnen maken.

Een anekdode daarover: Ik vertelde dat, in het Engels, aan een man die naast mij naar de zee stond te kijken. Maar neen, zei hij, dat is een rots die even boven water uitsteekt, want het blijft steeds op dezelfde plaats. Nee, nee, zei ik weer, dat is een vis die daar woont of die rustig in zijn stamcafé iets zit te drinken, waarschijnlijk water, zie ik er nog bij.

En vijf minuten later hoorde ik diezelfde man, in het Duits nog wel, mijn verhaaltje aan zijn Duitse vrienden vertellen. Plagiaat…

We pikten nog even snel de diavoorstelling over de streek mee, en begaven ons naar de parking. Daar ontmoetten we een echtpaar uit Arizona USA die de wereld rondtrekken met een zijspan motor.

Internationaler kon deze dag niet meer worden. Eerst Zuid-Afrikanen, dan Nederlanders, dan Duitsers en daarenboven nog Amerikanen. Om nog maar van de Schotten te zwijgen die daar met verschillende autocars aanwezig waren.

De man van de B&B had ons deze morgen bij het ontbijt aangeraden om niet langs Limerick naar Tralee te rijden maar de veerpont in Kilkimer naar Tarbert te nemen, en vandaar de Ring of Kerry te rijden. Want dat was ons tweede doel van de dag. Een prachtige rit rond de grillige kusten van Kerry County.

We reden tot in Port Magee, een erg toeristische maar kleine kustgemeente, waar we via een brug op “Valentia Island” aankwamen

Hier overnachten we in een B&B met de zeer toepasselijke naam, Horizon Vieuw B&B,  met een prachtig zeezicht van op het terras van de lounge. Onze kamer heeft zicht op de parking, kwestie van budgetbeheer, hé.

See you soon,

H.