Sam Nua (Laos), donderdag 14 november 2019 

Van Vietnam naar Laos,

Het was vrij koud en er hingen dikke wolken boven onze hoofden toen we deze morgen onze motoren van stal haalden en ze in de richting van de Laonese grens stuurden.

Het bleef gelukkig droog en onze regenpakken deden enkel dienst als beschutting tegen de kille wind. De wegen waren nog nat tengevolge van de nachtelijke regen en met de valpartijen van de dag ervoor nog in ons achterhoofd, deden we het kalm aan.

Tot aan de grens was het asfalt in uitstekende staat en naar gelang de tijd verstreek  werd het wegdek droger en droger. En we lieten ons verleiden tot een meer sportiever rijgedrag. Na ongeveer 50 km bereikten we de grensovergang.

De controles bij de Vietnamese douane en de “papierslag”  bij hun Laosiaanse collega’s , 100 meter verder, namen minder tijd in beslag dan verwacht. Na een goei uur waren we terug op pad.

Vanaf daar waren het andere wegen. Redelijk veel gravel en slijk meestal tengevolge van wegwerkzaamheden. Dit alles met een coctail van nieuwe asfalt, versleten asfalt of geen asfalt (meer).

Na de lunch brachten we een bezoek aan de grotten waarin de Laonese bevolking tijdens de zogenaamde “Amerikaanse oorlog” gedurende negen jaar niet alleen schuilde voor de bombardementen maar er ook daadwerkelijk leefde.

De grot die opengesteld is voor het toerisme is deze waarin de toenmalige hoog geplaatste politici van  Laos leefden met hun familie en hun gevolg. De verschillende, deels natuurlijke grotten huisvestten tussen 1965 tot 1974  meer dan 10.000 mensen. Een kleine stad ondergronds als het ware.

Nadat bezoek was het terug tijd voor echte offroad. Maar door de glibberigheid wegens  de recente regen was er redelijk wat oponthoud.  Om niet verrast te worden door de duisternis, gaven we na 15 km  de gekende pijp aan Maarten, en zochten we ons hotel op.

Goed eten en dan slapen in een al iets minder hard bed. Het komt nog goed …

PS: deze tekst kon pas op vrijdag de 15de gepost worden omdat de elekticiteit in het hotel was uitgevallen. En in het zwart werken is verboden, ook in Laos ;-)