Yen Binh Vietnam, vrijdag 29 november 2019.

Het vlees koel bewaren aub...

Ik miste het brood wel een beetje deze morgen bij het ontbijt in onze Homestay. We moesten het stellen met pancakes met gebakken banaan en voorgesneden stukken mango. Maar er was overvloed, moet ik bekennen.

Het was droog weer bij een temperatuur van 14 graden Celsius. De eerste vijtig kilometer reden we door wegenwerken.

Anders dan bij ons, gaat het verkeer hier gewoon door over die weg, omdat er geen alternatieve wegen zijn om een wegomlegging te maken. 

We slingeren onze motoren tussen de vrachtwagens, de pletwalsen, de buldozers en het werkvolk door. Het valt op dat er ook vele vrouwelijke wegenwerksters bezig zijn.

Onderweg drinken we koffie of thee bij een winkeltje dat ook verse eieren en vlees verkoopt. Dat vlees ligt gewoon op een houten tafel, die opgesteld is naast de baan. Het is intussen 22 graden geworden. Koel bewaren … ?

We zitten nog wel in een bergachtige streek, maar het hooggebergte met de gigantische rotsformaties en diepe valleien hebben we definitief de rug toegekeerd.

We houden nog halt bij enkele steenbakkerijen langs de weg. De lucht is er verzadigd van de koolmonoxide afkomstig van de steenovens. Zéér ongezond, vlug wegwezen dus.

We gingen nog een stukje “geen offroad” rijden t.t.z. afwisselend verhard en onverhard, maar ditmaal met goed bereidbare wegeltjes.

We komen bij een houtbewerkingsbedrijf. Hier schraapt men van jonge acasia bomen dunne platen, tot deze bomen herleid zijn tot een dikte van een bezemsteel. Vele van deze platen liggen gewoon te drogen op de bermen aan de kant van de weg. Het zijn halfprodukten voor de export naar China waar men ze verwerkt in dikke spaanderplaten.

Intussen lig ik te rusten op mijn matras in de Homestay in een dorpje dat Yen Binh is genaamd, op 170 km ten noord-westen van Hanoi.

We mochten aan tafel met de huisbaas en zijn gezin. Deze mensen behoren tot de zogenaamde White Dao, één van de vele etnische minderheden in Vietnam.

Ze ontleenden die naam omdat de vrouwen een witte jurk dragen met daarover een zwarte mantel. Ze maken hun lippen en tanden zwart door op een bepaald soort wortel te kauwen. Zeer mooi om te zien, vinden ze zelf. Wij vinden dat minder …

Het eten was uitstekend, en er werd weer rijkelijk getoost met rijstwijn. Tjujukwai (gezondheid).

De matras voelt goed, Dat mag ook weleens, niet ?