Mai Chan, dinsdag 12 november 2019

Tam biêt moi ngúōi,

Deze morgen om 7u30 namen we een typisch Vietnamees ontbijt. Keuze genoeg, noedels met kip , noedels met varken, noedels met vis, noedels met …. ;-). We eten met “stokskes”.

Mijn boeltje moest nog gepakt worden, het is te zeggen het hoognodige moest nog in mijn motortassen gestoken worden, en de rest, schone kleren en zo, kon in het hotel blijven tot we terug zijn over drie weken. 

Nadat we even buiten de stad onze motoren hadden opgehaald, en de tassen hadden vastgemaakt konden we de baan op met onze “brommers”. Het was inmiddels 10 uur  geworden en we zouden slechts 160 km voor de wielen hebben. Een “makkie” (ik begin al Hollands te kennen :-)).  We verlieten Hanoi en volgden min of meer de oevers stroomopwaarts van de Red River . Na ongeveer 40 km  staken we deze rivier over, neen niet  met de motor zoals we dat in het verleden al eens deden, maar deze keer met de motor op een ponton.

De eerste 100 km waren verhard en zo plat als een pannekoek met suiker, omdat er nogal eens wat zand op het asfalt lag. Vandaar ging het meer zuidwaarts het binnenland in. Na de middag kregen we flink wat bergen en bochten voorgeschoteld. De wegen waren grotendeels goed geasfalteerd en in nieuwe staat.

Waarschijnlijk was dat niet echt naar de zin van Thanh onze gids. We verdenken hem er namelijk van dat hij onze offroad capaciteietn op de proef wou stellen, en er aldus nog een stukje van 50 km  slechte binnenwegen en offroad bijlapte.

We hielden halt bij het Hoa Binh lake, een kustmatig gevormd meer waarvan de stuwdam 9,5 biljoen kubieke meter (da zijn véééle literkes hé) water tegenhoud. Prachtige uitzichten, echter vanwege een lichte mist boven het meer konden er geen mooie foto’s gemaakt worden.

We beëindigden de rit met een bergpas van wel 1000 bochten en spectaculair mooie landschappen.  Thanks Thanh, het was plezant, en hopelijk zijn we geslaagd in de offroad proef, en kunnen we onze weg de komende dagen verder zetten. ;-).

Tegen het schemeren van de dag, het is hier rond vijf uur donker, legden we de motoren stil bij onze Homestay in Mai Chan.

Het eten is er uitstekend en zeer gevarieerd. Natuurlijk eten we weer met die "stokskes", zoals het een goede toerist betaamd.

Na het eten de verrassing van de dag. Opeens moeten we plaats maken in de eetzaal. De tafels en banken worden opzij geschoven en de vloer wordt vrij gemaakt… tata… tromgeroffel…tata ... een folkloristische Vietnamese dansgroep komt optreden. Prachtig geklede dames en heren dansen op Oosterse muziek. Genieten…

Dan worden we op de dansvloer gevraagd om mee te dansen, oh neen ! Eerst weigerachtig , daarna hoekig, nooit echt soepel, maar toch plezant. En het is nog gefimd ook. Deleted aub…

Onze slaapplaats is basic met vier dunne matrassen op de vloer en de douches op de gang. Het zij zo …

Slaap zacht…