Dinsdag 23 juli De Kjölur Highland Track

Hey iedereen,,

Maandag 22 juli. Op de boerderij waar we hadden overnacht na een heerlijk avondmaal, klaargemaakt door de "landlady", vertrekken we richting Geisir waar de "grote spuiter" de geiser met de naam Stokkur om de 10 minuten zijn werk doet. Iedereen, dus wij ook, staan met het fototoestel in de aanslag (zie foto's). Nog een toerke in het Geisergebied met de verschillende heetwaterbronnen en dan terug op de motor, om via de Gulfoss waterval de Klöjur route aan te vatten. De toestand van de aardeweg is redelijk, het zou trouwens de eerste volledige dag zijn dat het niet regent. Temperatuur : 16°C. Het merendeel van de hoogvlakte bestaat uit woestijnvlakten bedekt met lava en zwerfstenen, die ook op de weg liggen. het blijft uitkijken. Er is praktisch geen begroeiing. Na een kleine 120 km piste (ruwe schatting) komen we bij het "warme Bronnenveld" Hveravellir. Het warme waterbad waar we zo naar uitkeken was net leeggepompt,voor onderhoud. Het zou voor een andere keer zijn. We wandelen langs de warmwaterbronnen en zetten onze weg verder voor de tweede helft van de route, de weg is redelijk en de steenwoestijn gaat geleidelijk over in toendragebied. We zien een kudde paarden, tijd voor een stop en foto's.We eindigen de rit na 245 km ,waarvan praktisch180 km graffel, in Vermahlid.

Vandaag dinsdag (23 juni) was het andere koek. Zware pistes met veel keien, steile hellingen met nog meer keien, korte bochten en enkele rivierdoorsteken om U tegen te zeggen. We volgen de F752 tot aan de berghut Laugafell. Net voor deze hut hebben we enkele rivieren te doorkruisen. We waren al wat gewoon de vorige week, maar hier kregen we er eentje voor de wielen, niet echt ondiep te noemen, en door de melkachtige kleur van het water was de bodem niet te zien. Bovendien lag deze boden bezaaid met grote rotskeien,( wisten we niet). Bij het aanzetten botsten we al op zo een rotsblok, en daar stonden we dan tot aan de kneien in het kolkende water. We waren verplicht de motoren door de rivier te duwen, met motor en mankracht lukte het evenwel redelijk goed (foto's). Na een lekker soepje en een heet waterbad (in plaats van gisteren) zetten we onze weg verder langs de F821. Zéér zware piste bezaaid met losliggende rotskeien en grind, maar evenwel de moeite waard (zie foto's). De laatste 80 km kunnen we ademhalen want het gaat over hard zand, wat graffel en uiteindelijk asfalt langs de noordelijke ringweg N°1 die deels langs de kust loopt. We slapen op de boerderij Kidagil 25 km ten zuiden van de Godafoss waterval, die we reeds eerder bezochten;

We plaatsen nog wat foto's 

Groeten van Fons, Wannes, Marc en Herman