Ha Giang Vietnam, maandag 25 november 2019.

De plank.

Onze gids Thanh kwam de kamer op en deed een poging om de matras van mijn bed in te drukken. Spontaan zei hij, met zijn typisch Vietnamees accent: “Concrete matrass”. En liep lachend de kamer uit. Vietnamese humor!

Hij had overschot van gelijk, want mijn eerder genoemde plank, was eigenlijk maar een zachte benadering van hetgeen die matras was.

De nachtrust verliep in de juiste verhouding met zijn omschrijving…pijnlijk hard.

Het ontbijt was erg karig, zeg maar zo goed als onbestaande. Thanh had een extra inspanning geleverd en zelf broodjes, bananen, confituur en yogurt gaan halen. We aten in de lobby van het hotel, zittend op stoelen die het hotel alle eer aandeden.

De afstand naar onze Homestay van vandaag was ongeveer 150 km. Behalve de laatste dertig kilometer bestonden de wegen uit een mengeling van slechte asfalt, asfalt met gaten, alleen maar gaten en ook nog een streep offroad. En omdat het was beginnen regenen, kregen we ook nog blubber met grote en diepe plaasen. De schuifpartijen loerden om de hoek…

Onze slaapplaats is weer een typisch Vietnamese Homestay. Een prachtig houten gebouw, rustig gelegen tussen de bergen en omringd door bananenbomen.

Het is er keurig en netjes en het huisgemaakte eten zal smaken, na deze vermoeiende dag.

Oh ja, de matrassen zijn dit keer echt zacht, hèhè.

Slaap ze…