Maandag 9 juli Op weg naar Denemarken

(Op het ogenblik dat dit op de blog komt zijn we reeds  in IJsland).

Maandag morgen  (8/7) omstreeks 4u30 zijn we vanuit Arendonk, aan de afrit E34 Retie-Arendonk , vertrokken richting Hirtshals in het noorden van Denemarken. Totale afstand om en bij de 1050 km, waarvan het grootste deel door Duitsland. Om dan van zuid naar noord door Denemarken te rijden, waarvoor je op een goede 300 km moet rekenen. Het was niet overdreven druk voor een maandag, en op één uitzondering na nergens file, zodat we goed opschoten, en toch uitgebreid de tijd konden nemen voor  de nodige stops om de benen te strekken en iets te eten en te drinken. We hielden ons overal aan de snelheidsbeperkingen, en in Duitsland wees de kilometerteller op de GS’en  zelden boven de 140 aan.

Voor zover we het konden zien van op de autostrade is Denemarken  een mooi en vrij vlak land met zeer lichte golvende velden. In tegenstelling tot Duitsland vinden we er vrijwel geen tankstations langs de autosnelweg. Op een gegeven moment moesten Fons en ik de autostrade verlaten om te tanken.  Vooral de BMW 1200GS met een tankinhoud van 18 liter moest eraan geloven. Gelukkig  reageerden we tijdig om op zoek te gaan naar een “naftpomp” . Dank zij onze GPS was deze snel gevonden. Onze vriend Johan (Wannes voor de vrienden) mocht onderweg kennis maken met het leger. Meer uitleg later door hemzelf…………. Maar zie toch reeds de foto in afwachting.

Tegen half zes zijn we bij ons hotel aangekomen, een klein maar goed hotel dat volgens de drukte later op de avond en ’s morgens bij het ontbijt, waarschijnlijk vol geboekt was. Dit mede dank zij de goede ligging , namelijk op wandelafstand van het strand, en zeker niet te vergeten dank zij het uitstekende weer. Het was de hele dag volle zon en temperaturen tot 27°C.

In ons hotel was er geen gelegenheid tot avondeten, en op aanraden van de “landlady” zijn we in een restaurant op het strand gaan eten. Zéér lekker “Danisch Food” gegeten met homemade “IS” (ijsroom) als dessert. We weten nu ook hoe een “Belgische wafel” smaakt in Denemarken. Kom zelf maar eens proeven……. Na een goede maar korte nachtrust, niet dat we laat waren gaan slapen, in tegendeel, maar het blijft er licht tot na elven en ’s morgens was het reeds licht om 2u30 ongeveer.

Na een wandeling naar het strand, omdat we zo vroeg op waren, en een stevig ontbijt zijn we naar de ferrykade’s gereden , een goede 5 km verder. Daar doodden we de wachttijd met gesprekken met collega’s motards, in ons beste Engels , Frans en Duits. Het is een echte internationale bedoening, het lijkt wel de inscheping van de eerste Paris-Dakar rally’s van pakweg twintig jaar gelden. Wil nu echt  iedereen naar IJsland ? Een kleine honderd motoren (schatting), waarvan zeker 90 % BMW 1200 GS(A) zoals de onze. Hier komt nog eens tot uiting hoe populair deze motor wel is. Ook vele mobilhomes, waaronder niet weinig Italianen , maar vooral Duitsers, Zweden en natuurlijk Denen. Ook Hollanders maar dat wisten we al zeker……….

Het inchecken en aan boord rijden ging vlot, minder vlot ging het om de motoren vast te leggen, ze stonden zo dicht bij elkaar, en door de brede bagagekoffers konden we niet of moeilijk bij de haken om de spanbanden aan te trekken. Elke motor staat met twee tot vier spanbanden aangetrokken , en vastgemaakt aan speciaal daarvoor in de scheepsvloer gemaakte ogen. Elke bestuurden maakt zijn eigen motor vast, of dat achteraf nog gecontroleerd wordt door een deckverantwoordelijke weten we niet. We nemen echter geen risico, en maken onze motoren zo goed vast dat wanneer de boot zou kapseizen, de motoren nog niet zouden omvallen J J. Voor de camionette zou er geen probleem zijn alleen dat ,juist wanneer er moest aangeschoven worden, Johan was gaan plassen (hij weet ook altijd de momenten te kiezen). Marc kon niets anders doen dan het stuur over te nemen, om een file met claxon getoeter te vermijden, en zelf de boot op te rijden. Johan, die net terug kwam van het toilet, zag het hele gebeuren met verschrikking aan , en zette een spurt in die door weinigen zal geëvenaard kunnen worden. Al lopend discuterend met een steward, dat hij geen “echte” illegaal was die aan boord wou, maar gewoon zijn eigen voertuig achterna holde, bereikte hij zijn camionette, nadat hij de verontwaardigde steward had afgeschud.

Intussen hebben we gegeten en verkennen we de ferryboot, die (bijna) stipt op tijd om 12 uur ’s deze middag de wijde zee koos …….

Tot later,

Johan, Marc, Fons en Herman.