Puerto Guadal Chili, woensdag 15 januari 2020

Hoe je van de motor kan stappen …

Het buffetontbijt gisteren in het hotel in Coyhaique was uitstekend. Daarom was het zogezegd ook “ Den Hilton” van Chili.

Het had de hele nacht geregend en bij ons vertrek hingen er dreigende wolken boven onze hoofden. Gelukkig bleef het heel de voormiddag droog.

We vervolgen onze weg verder naar het zuiden over de Carratera Austral, die destijds onder het bewind van Pinochet  werd aangelegd. De eerste 120 km kregen we mooie asfalt -of nieuwe betonbanen voor onze wielen.

Onze ogen werden nog maar eens verwend met prachtige valleien en snelstromende rivieren waarvan de oevers vol lupienen stonden. Enkel de blauwe hemel ontbrak nog.

We hielden halt bij een oude autobus die ingericht was als cafetaria. Na de koffie, die tussen haakjes afschuwelijk smaakte, begonnen we aan het offroad gedeelte, zo’n 160 km lang. Meestal goed berijdbaar, en door de nachtelijke regen bleven we ook gespaard van het stof.

In de loop van de namiddag kregen we toch nog regen en konden de regenpakken aan. Op vele plaatsen werd de ondergrond, door de aanhoudende regen, erg zompig. Bij de afdalingen  wanneer je het gas dichtdraaide, vertraagde de motor zo erg alsof het leek of je met beide voeten tegelijk op de rem ging staan. Hierdoor ontstond de mogelijkheid dat je langs voor van je motor ging afstappen, alvorens die helemaal stil stond. Erg ongezond, ook voor de motor …  ;-). Gelukkig bleef iedereen hiervan gespaard.

Aan het einde van de offroadpartij  kwamen we bij onze slaapplaatsen. Een bungalowpark aan de oever van  het "Lago Gran Carrera" ook  "Lagos Buenos Aires" genoemd omdat het voor een deel in Argentinië ligt.

We verblijven hier twee nachten. Een welgekomen rustdag dus…

Morgen steken we de grens over naar Argentinië.

Groetjes,