Donderdag 16 september 2021. Neochori Griekenland.

Worden Mijnheer Goegel en Mevrouw Boeking ooit mijn vrienden ?

Ik had op de Ferry, voordat ik ging slapen, nog een route gemaakt in BaseCamp voor op mijn motor GPS. Die route had ik helemaal gecopieërd van de route die Mijnheer Goegel me in mijn Iphone voorstelde in Google Maps. Zo had ik een back-up moest er iets fout gaan met één van de twee toestellen. So far so good.

Ik heb heel de dag ge-cruised, zoals ze dat zeggen, langs meestal goede maar soms ook gevaarlijk slechte asfaltwegen. Aan bochten geen gebrek, ook de mooie uitzichten waren in grote getallen aanwezig.

Ook veel dieren, vooral geiten, schapen en koeien, maar soms ook honden en zelfs paarden. Ze liepen allemaal langs en over de weg zonder omkijken.

Nadat ik ongeveer 250 kilometer had gereden, met de nodige tussenstops, begon mijn maag op te spelen. Tijd voor een natje en een droogje.

Bij een baanrestaurantje, iets primitiefs maar des te gezelliger, bestelde ik, hoe kon het anders, een Griekse sla met een... néé geen koffie, brr.., maar een colaatje.

Stilaan moest ik aan overnachten gaan denken. Dus even voorbij Trikali in de richting van Lamia en Athene stopte ik en riep Mevrouw Boeking ter hulp, die vond een redelijk onderkomen, een Resort nog wel, in Neochori nabij Karditsa, helemaal op mijn weg naar Athene.

Reservatie voltooid, en dan Mijnheer Goegel erbij gehaald om me de weg te wijzen. Maar die zei dat het 53 km was in plaats van de 27 zoals Mevrouw Boeking dat had aangetoond.

Maar geen erg, ware het niet dat het niet naar het zuiden ging in de richting van Athene, maar meer Westwaarts terug de bergen in. Niks aan te doen, de reservatie lag vast, en er was nog tijd genoeg.

Toen ik na de 1000 bochten van het Griekse Spa, in Neochori aankwam was daar geen hotel met de naam Nevros Resort te vinden.

Dan maar Mijnheer Goegel er terug bijgeroepen en de coördinaten die Mevrouw Boeking had opgegeven werden terug ingesteld. Het was keren en draaien, stijgen en dalen, vooruit en achteruit, in die smalle steile straatjes. En dat bij 34 graden met een zwaar beladen motor, ppfff…Weer een maat van niets!

Uiteindelijk maar de weg gevraagd aan twee dames die daar toevallig passeerden. 

Ik zei, Kalimera Senoritas, Hotel Nevros por favor, ik wist niks beter. Maar die dames spraken alleen Grieks met misschien drie woorden Engels, maar dan juist die drie die ik niet verstond.

Allé, dan maar naar het hotel getelefoneerd en uiteindelijk na meer dan een uur “klungelen” kwam ik op de bedoelde plaats aan.

Een klasse hotel met uitzicht op het Lake Plastiras. Prachtig! En de prijs 50 euro ontbijt inbegrepen.

Morgen nog 350 km tot Athene.

Goede nacht,

H.