Donderdag 30 september 2021. Parsberg Duitsland.

You ’ll take the high road and I’ll take the low road”

Deze morgen waren we vrij vroeg op. We hadden de nacht doorgebracht in een truckers hotel in Gmund in Oostenrijk.

Na wat oponthoud de dag ervoor, 's morgens in het postkantoor van Siofok aan het Balatonmeer, kon ik pas na tien uur vertrekken. Ik had de avond daarvoor afgesproken met Jos en Arthur, dat ik tegen de middag in Sopron bij de Oostenrijkse grens zou zijn, waar zij de nacht hadden doorgebracht. Die 200 km overbruggen in minder dan twee uur was niet realistisch, temeer daar ik de baan niet kende en het op de koop toe nog begon te regenen ook, gelukkig niet zo hard als de dag ervoor.

En zo parkeerde ik even voorbij één uur mijn motor op de parking van het hotel in Sopron, waar de twee me opwachtten. Na een kleinigheidje te hebben gegeten , ging het richting Gmund in Oostenrijk kort bij de Tsjechische grens. 

Onze GPS’en werden gelijk ingesteld, maar niet tegenstaande dat, toverden ze verschillende routes tevoorschijn. De ene al wat langer dan de andere. “You ’ll take the high road and I’ll take the low road”, and I’ll by in … before you”

Na enkele kilometers verloren we mekaar al uit het oog, zodanig dat elk zijn eigen GPS-weg ging. Als bij wonder kwamen we bijna gelijktijdig op onze eindbestemming aan, 230 km verder. De duisternis had intussen bijna zijn intrede gedaan.

We hadden er afgesproken met Martin, de altijd goedgeluimde Oostenrijker, die prompt een hotelkamer voor ons reserveerde en ons nadien te eten uitnodigde in zijn Grieks restaurant. Ik had Martin ontmoet tijdens een motorreis door Patagonië ruim twee jaar geleden. We hebben sindsdien altijd contact blijven houden.

Om negen uur stipt, we hadden net ontbeten in het kleine restaurant bij het benzinestation, kwam Martin met zijn Honda Flat Six de parking “opgebromd”. Hij had speciaal tijd vrijgemaakt om samen met ons een “toerken” te doen in het zuiden van Tsjechië, meer bepaald Zuid-Bohemen, een gebied dat hij kent als zijn broekzak.

Een prachtig heuvelachtige streek, met schitterende groene weilanden en herfstkleurige bossen. Met zijn typisch Boheemse huizen, die langgerekt langs de weg, de dorpskernen versieren en samen met de kerk of het raadshuis een plaatje vormt dat tot de verbeelding spreekt.  De mooiste streek uit het oosten van Europa, daar bestaat geen twijfel over, niet?

Nadat we afscheid hebben genomen van Martin, houden we nog halt in het prachtige stadje Cesky Krumlof. één van de meest toeristische trekpleisters van Zuid Bohemen.

We starten terug onze motoren en sturen richting Regensburg in Duitsland waar we iets verder de nacht zullen doorbrengen.

Eten, slapen, snurken ;-),