Zaterdag 19 augustus 2023 Bitov Tsjechië.

IJzeren Gordijn Museum, nooit van gehoord…

De broodjes van Penzion U Stoly voelden helemaal niet caoutchouc-achtig aan, gelukkig. Ze waren vers en lekker, maar bakkerij Meeuwsen hoeft zich nog geen zorgen te maken, die blijft op nummer één.

Met “buikje rond” vertrokken we naar Trebon, een klein toeristisch stadje in Zuid-Bohemen, op een boogscheut daarvandaan. Niet zozeer voor het stadje zelf, want dat kenden we van vroegere jaren, maar omdat we daar de mogelijkheid hadden om Tsjechische Kronen af te halen. We hadden eerder moeilijkheden gehad, omdat we enkel over Euro’s en bankkaarten beschikten, en die werden niet overal met plezier aanvaard.

Het was er net de wekelijkse markt, waardoor er een gezellige drukte heerste. We zetten ons neer bij een terras en genoten van een heerlijke koffie. Op mijn Iphone zag ik dat we niet erg ver van Gmund in Oostenrijk waren. Gmund de woonplaats van Hans Martin, een gepensioneerde chirurg, die ik enkele jaren geleden had ontmoet bij een motorreis door Patagonië. We hebben intussen nog regelmatig contact gehouden.

Ik trok mijn stoute schoenen aan, enfin figuurlijk dan, want ik droeg al mijn motorlaarzen, en stuurde hem een WhatsApp, om te vragen of hij tijd had voor een koffie of zo. Zijn antwoord was ja, en een uur later ontmoetten we elkaar in Nove Hrady, waar we een openlucht IJzeren Gordijn Museum zouden bezoeken.

Hans Martin stelde voor om onder zijn begeleiding een “toerke” door zijn Oostenrijk te maken. We lieten het museum voorlopig voor wat het was, en we bewaren het voor de terugreis. We speelden met de Tsjechisch-Oostenrijkse grens en volgen zijn Honda Flat Six langs kronkelende wegen door het meer dan prachtige Zuid-Bohemen en Neder-Oostenrijk.

We namen afscheid van Hans Martin bij een verlaten Tsjechische grenspost nabij Slavonice. Wat ne kerel zeg, zo zijn er geen twee!

Onze weg ging verder naar het volgende IJzeren Gordijn Openlucht Museum in Horni Breckov. Maar we vonden het niet zo direct. Ik haalde er Mijnheer Goegel bij, die stuurde ons naar het gekende… “in the middle of nowhere¨.

Bestaat dat museum wel, of is er dat alleen op Google?

Maar nogmaals aan Johan Cruijff denkend met zijn quote "elk nadeel heeft zijn voordeel". Want bij het zoeken passeerden we een grote kleurrijke afbeelding van een ijshoorn. We dachten ongetwijfeld allebij hetzelfde.

Stoppen, de motor aan de kant en aanschuiven in de rij…

Ik stak twee vingers op, alsof ik een gezworene was in een rechtzaak, en wees met mijn andere hand naar de prijslijst waar te lezen stond “Stedni Vanilka” wat volgens Mijnheer Goegel, Vanilla medium betekende.

Aan de overkant van de straat was er, en is er nog steeds hoop ik, een motormuseum met camping, café en restaurant, zo stond het buiten te lezen.  Dat moeten we toch zeker nog meepakken.

Het museum was overheersend gevuld met oude CZ motoren, hoe kan het anders hier in Tsjechië. Echter één pareltje stak er bovenuit, een BMW met zijspan ongeveer van hetzelfde bouwjaar als wijzelf. Hoe kan het ook anders met twee BMW fanaten.  

Jos speelde voor Mevrouw Boeking, en vond een hotel in Bitov met dezelfde naam dan het dorpje.

Deze keer is er een restaurant aan, dus geen chips en cola, maar voor Jos een dikke varkenssteak met een glas wijn. En ik was zeer tevreden met mijn Schitzel en een halve liter bier 0%. Schol!

Morgen gaat het verder naar het drielandenpunt Slovenië-Oostenrijk-Hongarije. Of we het Ijzeren Gordijn Museum daar gaan vinden is nu nog geen zekerheid.

Tot volgende keer,

H.