Zondag 19 september 2021. Porto Cheli Griekenland.

Moeten er nog chirurgen zijn …

De dag begon al vroeg met een stralende zon aan de hemel en ik voelde de warmte reeds goed op mijn hoofd, niettegenstaande het nog vroeg in de ochtend was.

Het was een fikse wandeling naar de ontbijtzaal van het Resort. Bergaf ernaar toe en bergop met een, deze keer goed gevulde maag, terug naar mijn kamer om me om te kleden voor de rit van de dag.

Het ontbijt was heerlijk en erg gevarieerd. Iedereen had die morgen een whatsapp gekregen met de melding: “Bij het ontbijt zijn mondmasker en handschoenen verplicht”.

Ditmaal was er gene flauwe plezante die met zijn motorhandschoenen aan het ontbijt verscheen.

Ik herinner me nog verleden jaar in Patagonië, net voor de coronacrisis, dat er wegens tijdsgebrek, gevraagd werd om in motorkledij aan het ontbijt te komen. En dat er toen iemand was die compleet met motorhandschoenen en helm op aan de ontbijttafel verscheen.

Deze handschoenen werden door het management van het hotel ter beschikking gesteld. Het waren flinterdunne en voor mij te kleine, uit plastic of latex vervaardigde dingen die je na eenmalig gebruik moest weggooien.

We zagen er allemaal uit als chirurgen die op het punt stonden een zware operatie uit te voeren.

Het eten smaakte er niet minder om

Omdat iedereen in het bezit was van de GPS route konden we vertrekken en halt houden waar en wanneer we wilden. Ik reed samen met Fons en Els.

De eerste stop, het Kanaal van Korinthe, lag op slechts enkele kilometers van ons hotel. Dit kanaal met een lengte van 6300 meter verbindt de stad Piraeus met de Ionische Zee. Het werd voor de eerste maal in gebruik genomen in 1893. Deze informatie werd door mijn reisgezel Mijnheer Goegel aangebracht. Waarvoor uiteraard mijn dank.

We reden een heel stuk langs de kust met mooie baaien en prachtige uitzichten. De GPS stuurde ons naar Methana een prachtig vulkanisch schiereiland aan de Golf van Egina.

Tijd om een rustpauze met een verfrissing te nemen bij het water. Onze gids Yves nam dat erg letterlijk door een duik te nemen in de zee. Hij liet daarbij wel wijselijk zijn motor aan de kant staan ;-).

De route liep verder langs de kust om dan langs de bergkant, het schiereiland terug te verlaten. Ware het niet dat er een “bug” in de GPS route zat en deze ons op een gevaarlijk onverhard bergpadje wilde sturen. Zo steil dat terugkeren indien nodig, niet mogelijk zou zijn. We lieten ons niet vangen, maar dat kon niet voor iedereen gezegd worden. 

Onze twee vrienden die met de BMW’s NineT rijden moesten om hulp vragen nadat ze toch langs dat pad waren afgedaald. Rotsblokken en grote keien moesten verplaatst worden om de weg vrij te maken voor hun motoren, want terugkeren kon echt niet. Er moest zelfs hulp ingeroepen worden door de plaatselijke bevolking om te helpen. Maar eind goed al goed!

Met enkele uren vertraging konden we toch nog redelijk op tijd dineren. Het was een smaakvol buffet, weerom zelfbediening inclusief mondmasker en handschoenen.

Smakelijk en goede nacht Jeroen en Arend! Dromen over off-road met een Nine-T ;-)