Pokhara Nepal, woensdag 10 oktober 2018

Nameste (ik weet niet of ik het juist schrijf) = wees gegroet,

Deze morgen om 8 uur het traditioneel ontbijt, oploskoffie, black tea of tjaaw (thee met melk), toast met jam of kaas, eierkoek of een hard gekookt ei. Dit alles zo veel je wil. Meer moet dat niet zijn.

Echter geen bezoek aan het National Park van Chitwan. Dit bij gebrek aan belangstelling en ook omdat de kans om grote wilde dieren te zien, zoals de grijze neushoorn, zeer klein is daar we te dicht bij de stad zitten en deze dieren eerder diep in het park verblijven. You can't win them all.

Om 9 uur de motor op voor een tocht van 145 km over asfalt. In tegenstelling tot gisteren was de weg redelijk goed berijdbaar, althans de eerste 100 km. Het verkeer was weer zoals we het stilaan gewoon worden. Inhalen waar het niet of net nog wel kan, tegenliggers die plots voor je neus op je rijvak verschijnen, het zijn hier de normaalste zaken.

De dode hoek spiegel is al wel. Sta me toe dit even te verklaren. Zoals jullie weten wordt hier links gereden. Autobussen of vrachtwagens hebben een levende dodehoekspiegel. De man staat in de deuropening links in de bus of hangt door het raam bij vrachtwagens. Als er dan zo een bus plots om een of andere reden op uw rijvak komt, wijst die man in de richting naar waar je moet uitwijken. Doe je dat niet (ik doe het wel) dan wordt je toch in die richting gedwongen, want het betreffende voertuig voert doodgewoon het begonnen maneuver uit. Er is echter één voordeel, je wordt altijd verwittigd omdat ze dan steeds claxoneren. Ik heb intussen al ondervonden dat mijn claxon hier belangrijker is dan mijn rem. Nee, dit is geen grap.

We reden lange tijd door de Terai vallei en volgden de Gandak een brede kolkende rivier, omgeven door een prachtig groen landschap met hoge bergwanden en mooie vergezichten. (foto).

De laatste 20 km voor de stad en in de stad zelf begon het minder te lopen , de banen waren slecht en er zijn op verschillende plaatsen wegenwerken aan de gang. Naargelang de namiddag vorderde werd het verkeer ook meer hectisch. Maar deze keer geen valpartijen of lekke banden zoals gisteren.

Morgen brengen we nog een bezoek een het hier nabij gelegen Phewa meer, en dan begint het echte werk. We trekken het hooggebergte in, on the road… offroad !

Wel te rusten ginder in het verre België,

Herman