Luang Prabang Laos, vrijdag 16 november 2019.
17 november 2019 - Luang Prabang, Laos
De 1000 bochten van Spa versie 2.0
Op een vijftal kilometers van onze slaapplaats van de afgelopen nacht bevindt zich de “Plain of Jars” in het Nederlands de “vlakte van de kruiken”. Op deze vlakte liggen honderden gigantische kruiken . De meesten zijn stuk, deels ten gevolge van de gevechten tijdens de Laosiaanse burgeroorlog tussen 1953 en 1975 en deels door de Amerikaanse bommen (1964-1973).
We hadden de eer en het genoegen deze vlakte te mogen bezoeken.
Daarna vertrokken we voor een rit van meer dan 260 km verder het binnenland in. Het is de enige weg die ons van Phonsavan naar Luang Prabang kan brengen. Een redelijk smalle twee rijvakken tellende asfaltbaan, zich slingerend door de bergen van het ene dorp naar het andere. Zeg maar de 1000 bochten van Spa versie 2.0.
Tot aan de middag, na ongeveer 140 km, ging het vrij goed. Het asfalt was droog en in goede staat. We gleden door de bochten alsof we op rails reden. ;-)
Na de lunch was het andere koek. Grote gaten in het asfalt, vooral in en nabij de bochten. Bovendien koelen de vrachtwagens in de afdalingen hun remmen met water, waardoor het wegdek plaatselijk nat en glibberig wordt.
Ook was het erg druk geworden, vooral grote 6-assers (*) kwamen de hellingen op gekropen of daalden af tegen, voor deze logge gevaarten, onverantwoord hoge snelheden. Op plaatsen waar het zelfs gevaarlijk smal was om met de motor zo’n vrachtwagen te kruisen, daar haalden die 30 tonners elkaar in. Ban-ge-lijk !
Oh ja, er reden ook nog locals op brommers kris kras door de dorpen, met minstens twee, meestal drie of soms vier personen erop. En niet te vergeten het loslopend vee, de koeien, de geiten, de kippen en vooral de talrijke honden, die stonden te wachten aan de kant van de weg, om dan plots over te steken als je aan kwam gereden.
Ik heb de meest gevaarlijke weg in de wereld, De Yungas Road in Bolivia, nooit gereden, maar zet dan den deze maar gerust op plaats twee.
Onze ervaring leerde ons, om ons bij deze soms gevaarlijke situaties afzijdig te houden. Rond half zeven, de duisternis was intussen al ingetreden, zijn we in ons hotel in Luang Prabang aangeland.
Morgen hebben we heel de dag om deze historische stad, de vroegere hoofdstad van Laos , te bezoeken.
PS: Beste lezers het doet enorm deugd om telkens jullie reacties te lezen. Spijtig genoeg kunnen we er niet op reageren. Sorry hiervoor.
Doe zo verder, het mag ook meer zijn ;-).
Het internet is hier zo slecht dat het waarschijnlijk niet mogelijk zal zijn foto’s op de blog te posten. We will try.
(*) vrachtwagens met drie assen onder de trekker en drie onder de oplegger.
Prachtig land, onze herinneringen komen weer naar boven.
Geniet ervan he.
Jos en Anita
Blijf voorzichtig en geniet van jullie rustdag en bezoek aan de voormalige hoofdstad. Groetjes van de clan Loots uit Vorselaar.
1000 bochten en naar ‘t schijnt ook 1000 bommen en (niet ontplofte) granaten. Of verwar ik me nu met een stripverhaal van Kuifje? Een plezier om jullie avontuur te volgen, leuke foto’s ook! Amuseer jullie nog.
op jullie !! ik heb vooral even moeten lachen met de violist !!!!
Groetjes van Jan & Paul
ludo