Hanoi Vietnam, zaterdag 30 november 2019

Hanoi, we met again,

Na de bijna dagelijkse koude pannekoeken met bananen zaten we rond negen uur op onze motor voor de laatste rit, ongeveer 170 km tot Hanoi.

We volgden eerst de kronkels van de “Lô River”, een redelijk brede rivier waar er langs de oevers vruchtbare landerijen liggen. Het doet denken aan de Polders bij onze kust.

Er wordt hier veel mais, rijst en allerhande groenten gekweekt. Maar er zijn ook grote en minder grote bananen plantages, vandaar dat we ’s morgens, ’s middags, ’s avonds en daar tussendoor nog eens, bananen voorgeschoteld kregen. Wel lekker eigenlijk, maar genoeg is soms te veel.

Ook kwamen we weer in de streek waar er acaciabomen “geschild” worden. Dat zagen we aan de dunne houten platen die langs de weg en in de velden uitgespreid liggen om te drogen.

Omdat we vooral hoofdwegen namen, kwamen we in het drukkere verkeer terecht. Weer even wennen aan het kris-kras door elkaar rijden en het werd weer inhalen met de duim op de claxon (toeter voor de Nederlanders) en de vingers aan de rem (frain voor de Vlamingen).

Zo deponeerden we onze tweewielers in de loop van de namiddag bij het verhuurbedrijf aan de rond van de stad, en zochten we ons hotel op. Goed bed trouwens ;-).

We aten lekker “Westers” zoals onze gids het uitdrukte. Dat wil zeggen frieten met steak, in een afgeladen restaurant waar vooral toeristen komen. Dat zag je niet enkel aan de mensen maar ook aan de prijzen op het menu.

Morgen brengen we nog een bezoek aan de bezienswaardigheden van de stad, en doen dit met een cyclo. Dat is een soort  richa , waar de pedaleur (diegene die op de pedalen duwt) achteraan zit, zodat je zelf een goed uitzicht hebt.

Onze vlucht gaat zondag om 19u45 naar Hongkong en vandaar naar Amsterdam. Verwachte aankomst op Schiphol om 6u20 maandag morgen. (7 uur tijdverschil met Hongkong)

Dank aan iedereen voor de reacties die we met veel plezier hebben kunnen lezen, het gaf ons het gevoel dat we niet zó ver van huis waren.

Einde verhaal :-)

PS: Omdat mijn GPS het vandaag liet afweten :-( heb ik geen gegevens over het aantal kilometers en ook niet hoeveel “naft” we hebben verbruikt. 

Wat we wel weten is, dat we goed hebben gelachen, plezier hebben gemaakt, pijn hebben geleden, zweet hebben gelaten, blauw hebben gezien (sommigen), en dat  er met Hollanders best is samen te leven, …. als het maar niet te lang duurt ;-)